Bugün sevgili hocamız Mario Levi’yi yeni dünyasına uğurladık..Bize ondan hikayeleri, romanları, kahramanları kaldı..Koca bir şehir kaldı..İstanbul..İçinde yaşamış, yaşayan ya da yaşayacak olan yüzlerce insan..Hüzünlü aşklar, ayrılıklar, kavuşmalar, acılar ve geçici de olsa kapıların ardındaki mutlu yaşamları bıraktı..Biz her bir karakteri sevdik, bazen anladık ya da anladığımızı sandık..Mario, o kadar bizden yaratmıştı ki kahramanlarını, her biri sanki kardeşimiz, dostumuz, karşı komşu ya da mahallemizden biriydi...
İşte o Niko ile hayallerimiz ortaktı kimi zaman, şaşırdık, satırlarda takıldık, bazen geri dönüp tekrar tekrar okuduk cümleleri, o hassas duygu dolu, içimizden geçen kelimeleri..Gözümüz yaşlıydı bazen, ağlattı bizi Diren, bir an ah Aleni dedik, onu düşünerek daldık uykuya..Sabah uyandığımızda Şevik’in bir hali geldi hatırımıza, güldük.
İstanbul’un eskimiş sokaklarındaki eskimeyen yaşamlar…
Edebiyatı anlattı..Yazarları, dünya müzik kültürünü, tarihini, dünya yemeklerini..O konuştu, biz dinledik, biz sorduk, o cevapladı. Mütevazi, paylaşımcı, sabırlı, yumuşak sesi ve bakışlarıyla akıttı bilgilerini bizlere..
Bize insanı anlattı, sevgiyi anlattı..O insanları çok sevdi, biz de seni çok sevdik Mario Levi!
Banu Gökalp
Buart Sanat Atölyesi
Comments