MARİO HOCAM’A MEKTUP

Yazar: Handan Şevmet

SEVGİLİ MARİO HOCAM

Yüreğinizin derinliklerinde sözcük denizlerinde dolaşıp, gümüş gibi parlayan istiridyelerin nadide olanlarından incileri toplayıp yeni hayallerle dünyalar yaratarak kitaplarınızı yazdınız. Yolunuzu ararken nice yürekleri yollara çekip yazım dünyasına taşıdınız.

Sevdiniz, sevildiniz, üzdünüz, üzüldünüz ama Edebiyatın çok özel bir yazarı oluverdiniz. Ödüller alıp keşif yolculuğunuza devam ettiniz. Sizi yaşayan tanıyan herkesi de bu keşif yolculuğuna davet edip birlikte yol aldınız.

Küçücük umutları dev dalgaları olan okyanuslara çeviren bir sihirli değnekti hayatlara dokunan yumuşacık sesiniz kocaman yüreğiniz. Sizinle yollarımızın kesiştiği 22 Nisan 2000 yılı idi. Bahçeşehir Rotary Kulübünün etkinliği olan Kitap fuarı yapılacaktı. Bahçeşehir İstanbul’un ilçesi gibi yeni bir yerleşim yeri Avrupa Habitat ödülü aldı ama bir tek Migros’umuz açılmıştı. O yıl kızım Başkandı ve oldukça kültürlü ve elit topluluğa yeni çıkan kitap ve yazarlar getirilecekti. Migros’un geniş park alanına demir iskeletler ve beyaz büyük bir çadır kuruldu. Birçok Yayınevinden kitap bağışları toplandı.  Ve yazarların pek çoğundan imza günü sözü alındı. Evet siz yüce gönlünüzle hiç tereddüt etmeden yardım amaçla imza gününe gelmeyi kabul ettiniz.

O yıl Yunus Nadi Roman Ödülüne layık görülen İstanbul Bir Masaldı kitabınızın onuncu baskısını, “Çiğdem Savcı’ya unutamayacağımız masallar için” 22 Nisan 2000 diye imzaladınız. Başınız çok kalabalıktı. Ben kuyruğun sonunda beklerken, annemin komşusu aradı, mide kanaması geçiren annemi hastaneye götürdüklerini söyledi. Acil kan ihtiyacı vardı. Oradan kan verecek arkadaşlarla heyecanla ayrılmak zorunluğunda kaldık ben size kitap imzalatamadım çok üzüldüm. Annem ikinci bir mide kanaması geçirdikten sonra düzeldi.

23 yıl sonra sizinle yollarımız tekrar kesişti. Kızım Mario Levi Yazarlık Atölyesini önerince hiç düşünmeden kayıt oldum. Yazarlık yoluna çıktığım 2004 yılından bu yana sizin dünyanıza girmek, sizinle tanışmak, böylesi değerli atölyede olmak Bir Masaldı… Çeşitli yazılarım var ve bir roman bitirdim bu sürede ama yayınlamak için bir girişimim olmadı. Sizin büyünüz, harika enerjiniz beni bu yolda devam etme heyecanı ve planları içine soktu.

“Sınıfımızın en genç kızının yazısını dinleyelim” sözünüz hala kulaklarımda çınlıyor. Size ve arkadaşlarıma okuduğum her yazımda büyük bir heyecan duydum. Hiçbir zaman duvarlarım olmadı ama, sizin bilginiz ışığınız, kendime koyduğum görünmez sınırlarımı yıktı. On hafta perşembe ve pazar günlerini heyecan ve mutlulukla yaşadım. Olağan üstü sinerjiniz, güveniniz, hep iyiyi, en iyisini yapmaya yöneltiyordu.

Sevgili Mario Hocam size güle güle demeyeceğim çünkü hep sizin yanımda olduğunuzu hissedeceğim. İyi ki sizi tanıdım, sizinle çıktığımız yolda, sizin ifadenizle “bir parantez açtık” ve o parantez hiç kapanmayacak. Ne kadar şanslı olduğumu her an yineliyor, sizi özlüyor ve çok seviyorum. Yolum yolunuza düştüğü için de rabbime teşekkür ediyorum.

Yürek dolusu sevgilerimle,

Sınıfın en genç kızı Handan